zaterdag 23 september 2017

213. Is homo/lesbische gezichtsherkenning gevaarlijk?

De Pools/Amerikaanse onderzoeker Kosinski, verbonden aan de Stanford University in Californië, zegt een computerprogramma te hebben ontwikkeld waardoor homoseksuele vrouwen en mannen in negen van de tien gevallen als homo of lesbisch herkend zouden worden. In blogbericht 72 heb ik aangetoond dat veel onderzoek rond homoseksualiteit onwetenschappelijk, onethisch en zelfs gevaarlijk is. Is dat in geval ook zo? En waarom?

Misleidend onderzoek rond homoseksualiteit
In mijn proefschrift Homoseksualiteit in Nederland, studie van een emancipatiebeweging (Amsterdam 1982) maak ik al aannemelijk dat homoseksualiteit een biologische oorsprong heeft. Dat men door de zogenaamde 'verleiding' homoseksueel zou kunnen worden, is een sprookje gebleken. Veel gedane onderzoekingen zijn niet gebaseerd op representatieve steekproeven en weerspiegelen meestal de bestaande vooroordelen en niet de feiten.

Wetenschappelijke bezwaren tegen dit onderzoek
Kosinski heeft gebruik gemaakt van gegevens ontleed aan dating sites over 35.000 blanke Amerikaanse mannen en vrouwen, homo- en heteroseksuelen tussen de 18 en 40 jaar. Bij homomannen heeft hij onder andere gelet op smallere wenkbrauwen en gezichtsbeharing. Bij lesbische vrouwen op het veel minder gebruiken van make-up, op het minder gebruik maken van onthullende kleding en het vaker dragen van een baseballcap. Men hoeft niet doorgeleerd te hebben in methodologie van wetenschappelijk onderzoek om meteen te begrijpen dat deze kenmerken meer zeggen over bestaande subculturele modes dan over een homoseksuele oriëntatie die uit gezichtsherkenning zou blijken! Het is onbegrijpelijk dat serieuze media dit soort berichten verspreiden zonder dat daar wetenschappers naar hebben gekeken. Zou Kosinski bovendien nog nooit van biseksualiteit hebben gehoord?

Ethische bezwaren tegen dit onderzoek
Kosinski vindt zijn onderzoek onder andere belangrijk omdat daaruit zou blijken dat homoseksualiteit aangeboren zou zijn. Daar is al heel wat onderzoek naar gedaan. Maar wat is het belang daarvan? Denkt hij werkelijk dat zwarten en (on)godsdienstigen minder gediscrimineerd zouden worden omdat huidskleur en (on)godsdienstigheid aangeboren zouden zijn? Homorechten zijn mensenrechten en die hebben iedereen ongeacht zijn of haar al dan niet aangeboren eigenschappen. Belangrijke ethische bezwaren zijn bovendien de maatschappelijke gevaren door grootschalig homovijandig misbruik van dit onderzoek.

Maatschappelijke gevaren van dit onderzoek
In 79 landen is homoseksualiteit strafbaar, veel daarvan zijn voormalige Britse koloniën. In zeven landen staat op homoseksualiteit nog altijd de doodstraf, alle zeven zijn islamitisch geregeerde landen. Maar ook in veel andere landen is sprake van homovervolging, zoals in Rusland. Slechts in ruim twintig landen is het huwelijk opengesteld voor paren van gelijk geslacht. In een dergelijke overwegend homovijandige wereld is het op zijn zachtst gezegd naïef en op zijn hardst gezegd misdadig om homovervolgers instrumenten in handen te geven om het mensenrecht op zelfbeschikking nog grootschaliger en wreder aan te tasten.




Meest gelezen blogberichten over homoseksualiteit
Het meest gelezen blogbericht over homoseksualiteit is nummer 80 over de World Press Photo 2014. Daarop volgen nummer 32 over mijn eerste vriendje, nummer 29 over de Russische homovervolging, nummer 45 over Gerard Reve en Antoine Bodar, nummer 37 over de rampenzomer 1967, nummer 19 over de wereldwijde Britse homovervolging, nummer 51 over Homostudies, nummer 40 over Benno Premsela, een nieuwe vader, nummer 78 over homoseks en jongeren, en als tiende, nummer 28 over mijn homojeugd.