zaterdag 17 juni 2017

199. Regeringsvorming in Nederland (7)

Drie maanden na de verkiezingen van 15 maart 2017 is er nog steeds geen nieuwe regering in Nederland. Niets bijzonders, want dit is iets boven het Nederlandse gemiddelde en ver onder het Belgische wereldrecord. In dit blogbericht beantwoord ik een paar veelgestelde vragen. Zoals: vormen de drie christelijke partijen een bedreiging voor het mensenrecht op zelfbeschikking en voor de gelijkberechtiging van het o.a. homo/lesbisch meerouderschap?

Waarom aarzelt links om mee te regeren met een rechtse meerderheid?
Er bestaat zoals gebruikelijk in Nederland een rechtse meerderheid in de Tweede Kamer. Maar die is niet groot genoeg om zelf te gaan regeren door het uitsluiten van de PVV (zie hieronder). Dat betekent dat ten minste twee links/progressieve partijen mee zouden moeten regeren met de grootste partij, de rechts/liberale VVD , en met de derde partij, het christelijke CDA. Het progressieve D66 is daartoe bereid als een linkse partij meedoet. Diens voorkeur, GroenLinks, is inmiddels afgevallen omdat deze partij de migratie niet wil inperken. De ChristenUnie wil wel meedoen maar dat wil D66 weer niet omdat daardoor christelijke zedenmeesterij dreigt (zie mijn laatste vraag). De sociaal-democratische PvdA is gestraft voor de goede samenwerking met de VVD in de vorige regering met het grootste zetelverlies ooit. En de Socialistische Partij wil niet met de VVD regeren. Linkse partijen willen liever niet met rechts regeren omdat linkse kiezers dat zwaar afstraffen, zoals de PvdA is overkomen. Hopelijk begrijpen mijn vele buitenlandse lezers nu dat de formatie van een nieuwe regering behoorlijk vast zit. Intussen regeert de demissionaire VVD/PvdA regering gewoon door en gaat het uitstekend met een der gelukkigste landen ter wereld.

Waarom mag de PVV niet meeregeren?
De rechtse PVV is de tweede partij van het land geworden. De meeste partijen willen niet met de PVV regeren om zeven redenen. 1. Hun anti-islam- en anti-Marokkanen-standpunt is in strijd met onze grondwet. 2. De PVV verbrak de samenwerking met VVD en CDA aan het begin van de laatste economische crisis waardoor het vertrouwen in die partij zeer ernstig is geschonden. 3. De PVV wil uit de euro en uit de Europese Unie treden, wat de meeste partijen niet willen. 4. De PVV juicht de Brexit en de verkiezing van Trump toe hetgeen de meeste Nederlanders geheel anders zien. 5. De PVV werkt in Europees verband samen met rechts-extremistische, antisemitische en homovijandige partijen; hun opvattingen hebben in Nederland geen aanhang. 6. De PVV is geen democratische partij omdat alleen de leider er lid van kan zijn. 7. De meeste partijen hebben voorafgaand aan de verkiezingen gezegd niet met de PVV te willen samenwerken en zij willen geen serieuze kiezersbelofte breken.  

Is een stem op de PvdA minder waard dan een stem op een andere partij?
Het Angelsaksische 'the winner takes all' standpunt wordt door sommigen ten onrechte als democratisch gezien terwijl het een achterstelling van minderheden inhoudt die strijdig is met het oeroude Nederlandse poldermodel. In dat stelsel wordt zoveel mogelijk gewerkt met coalities van minderheden waaraan zowel kleine partijen als ook partijen die verloren hebben wel degelijk mogen meedoen. Het is begrijpelijk dat de PvdA na een zeer groot zetelverlies terughoudend is om weer in een regering te gaan zitten. Maar als anders geen regering te vormen is dan gaat voor de PvdA het landsbelang meestal voor het partijbelang.

Hoe lang kan een demissionaire regering doorregeren?
Zolang een meerderheid in de Tweede Kamer geen nieuwe verkiezingen uitschrijft, kan dat heel lang voortduren. Zeker nu deze demissionaire regering er goed in geslaagd is om onze economie weer vooruit te helpen na de laatste economische crisis. Wie echt niet begrijpt waarom Nederlandse kiezers zo ontevreden zijn over een zeer geslaagde regering doet er goed aan om mijn blogberichten over divagedrag en consumentengedrag eens te lezen.

Vormen de drie christelijke partijen een gevaar voor andersdenkenden?
De drie christelijke partijen hebben in het verleden telkens weer getracht om hun eigen opvattingen aan andersdenkenden op te leggen. Ook nu dreigt dat weer. Zo zijn zij tegen hulp bij zelfdoding als de betrokkene dat in vrijheid nadrukkelijk wil, het zogenaamde 'voltooide leven'. Ook zijn de christelijke partijen tegen meerouderschap: het opvoeden van kinderen door een of twee moeders samen met een of twee vaders. Dat komt steeds meer voor onder homo/lesbische ouders. Dit maakt een nieuwe regering met een of meer christelijke partijen die andersdenkenden de wet willen voorschrijven minder gewenst.




Naschrift. Dit blogbericht past in mijn blogserie over de Nederlandse verkiezingen en de gevolgen ervan. Daarin verschenen eerder de blogberichten 179: Moreel leiderschap: wat is dat?, nummer 180: Referendum? Schijnvertoning! (2), nummer 181: De anti-elite-paradox, nummer 182: 'De kloof' bestaat niet in Nederland, nummer 183: "Wij worden niet gehoord!": klopt dat wel? en nummer 184: CDA-aanval op zelfbeschikking. Het laatstgenoemde blogbericht is hiervan het meest gelezen. 
Zie voor mijn reactie op de uitslag van de verkiezingen blogbericht 186: Populismegolf gestopt in Nederland (dit bericht is hiervan het meest gelezen), 187: Regeringsvorming in Nederland (1) over het belang van het oeroude poldermodel, 188: Regeringsvorming in Nederland (2) over het divagedrag van kiezers, 189: Regeringsvorming in Nederland (3) over het consumentengedrag van kiezers, 190: Regeringsvorming in Nederland (4) over het links/progressieve misverstand, 191: Regeringsvorming in Nederland (5) over het belang van samenwerkingsstrategieën, en 192: Regeringsvorming in Nederland (6) over het belang van het maatschappelijk middenveld.

Naschrift. Op 1 juli 2017 sprak het COC met de ChristenUnie. Deze partij is niet van plan om homo/lesbische gelijkberechtiging terug te draaien mocht zij in de regering komen. Het COC is bang dat er geen vooruitgang kan worden geboekt met bijvoorbeeld de invoering van wetgeving voor meeroudergezinnen.