zaterdag 11 oktober 2014

63. Mediamissers

Na mijn eerdere blogberichten over levensgevaarlijke preutsheid, over mediamanipulatie, over de mediawet van schijnbare achteruitgang en over geschiedvervalsing dit keer enkele voorbeelden van mediamissers.

Blote mannen op boten

Zo heb ik mij jarenlang geërgerd aan het feit dat het NOS-Journaal, iedere keer weer als het over homoseksualiteit ging, er vooroordeelbevestigende beelden bij plaatste van blote mannen op boten tijdens de Amsterdamse Canal Parade. Ik heb niets tegen blote mannen maar het slaat nergens op om die beelden te gebruiken bij berichten over bijvoorbeeld geweld tegen homo's. Naar aanleiding van klachten kwam de NOS-ombudsman Tom van Brussel tot de onderstaande stellingname.

"Gisteren (maandag 17 november 2008) hadden we om 20.00 uur een kort onderwerp over geweld tegen homo’s. Daarbij lieten we onder andere beeld zien van de Gayparade. Het is niet voor het eerst dat we dat zo doen in soortgelijke onderwerpen. 
Een zeer merkwaardige en foutieve keuze. En ook een keuze die bij veel kijkers ergernis oproept, zo blijkt uit mails. Beide onderwerpen hebben niks met elkaar te maken.
• Is er geweld tegen homo’s op die boten tijdens de Gayparade?
• Hebben deze deelnemers het veroorzaakt?

• Homoseksualiteit=Gayparade, bedoelen we dat?
Het is een keuze die ergernis oproept, omdat wij hiermee homoseksualiteit gelijk zouden stellen aan deze uitingen. Veel homo’s herkennen zich daar in het geheel niet in. Sterker, ze willen er niks mee te maken hebben. Om een collega te citeren: we gaan toch ook geen paaldansen laten zien bij een onderwerp over geweld tegen vrouwen?"

Goed nieuws over homo's is geen nieuws?

Op 26 september 2014 nam de VN-Mensenrechtenraad een belangrijke beslissing over wereldwijde discriminatie van homo/lesbische minderheden. De International Humanist and Ethical Union (IHEU) en de Nederlandse homo/lesbische beweging COC zijn daar waarnemers. In de aangenomen resolutie werd deze discriminatie veroordeeld en werd besloten in alle landen na te gaan in hoeverre er gediscrimineerd wordt en wat daar aan gedaan moet worden. Over deze mijlpaal in de homo/lesbische geschiedenis heb ik niets in de Nederlandse media kunnen terugvinden. Wel bijvoorbeeld in Zuid Afrika. Hoe is deze mediamisser te verklaren? Komt het omdat goed nieuws geen nieuws is?

Op 6 oktober 2014 nam het Amerikaanse Hooggerechtshof een besluit waardoor in de Verenigde Staten het aantal staten met gelijke huwelijksrechten voor de homo/lesbische minderheid wordt vergroot van 19 naar 30. Dit betekent dat in één keer van 44% naar 60% van de Amerikaanse bevolking leeft in staten met huwelijksgelijkheid voor hetero's en homo's. Het ziet er naar uit dat de overige staten in de VS zullen volgen. Aan dit goede nieuws werd wel enige aandacht besteed in de Nederlandse media. Waarom wel aandacht voor goed homo/lesbisch nieuws uit Amerika en niet als het om een grote internationale organisatie als de Verenigde Naties gaat?

Nederlandse navelstaarderij

Als algemeen secretaris van het COC (van 1971 tot 1975) en als (co)president van de IHEU (van 1986 tot 1998) had ik al grote moeite om aan Nederlanders duidelijk te maken hoe belangrijk de internationale homo/lesbische en humanistische samenwerking was. In het humanistisch wetenschappelijk tijdschrift Rekenschap schreef ik in 1991: "De meeste Nederlandse humanisten trekken zich in de huiskamer terug en zien op beeldbuis de wereld als een stripverhaal voorbijtrekken. Als er onverhoeds aan het raam getikt wordt, is het een vreemdeling zeker, die verdwaald is zeker, die we zullen vragen naar zijn paspoort om hem zo snel mogelijk weer terug te sturen. Wat zou van Nederland zijn geworden, en wat zou het Nederlandse humanisme hebben voorgesteld, als onze voorouders net zulke heikneuters zouden zijn geweest als de meeste Nederlandse humanisten nu?

Maar gelukkig hadden veel van onze voorouders een fijne neus om het eigenbelang zo naadloos mogelijk te laten aansluiten op dat van de vrije geesten die in hun eigen land door godsdienstwaanzinnigen vervolgd werden. Het is mede aan die horden intellectuele en economische vluchtelingen te danken dat wij een traditie van verdraagzaamheid en pluriformiteit hebben kunnen opbouwen. Een traditie die niet voor eeuwig vastligt, maar die telkens weer opnieuw in stand moet worden gehouden. Net zoals het humanisme.

Zonder buitenlandse bevruchting wordt iedere beschaving een treurig geval van inteelt. Het Nederlandse humanisme stond in open verbinding met buitenlandse geestverwanten, van wie velen hier hun toevlucht vonden in roerige tijden. Wie nu het Nederlandse humanisme beziet, moet door vele lagen zelfgenoegzaamheid heen om nog iets van die oorspronkelijke bevlogenheid van vrije en oorspronkelijke geesten tegen te komen."

De aangehaalde tekst uit 1991 is na te lezen in: Bert Gasenbeek en Floris van den Berg (red.); Rob Tielman, een begeesterd humanist (Breda 2010, blz. 288-289). De geringe belangstelling onder Nederlandse humanisten voor de wereldwijde humanistische beweging leidde er toe dat na 45 jaar in 1997 het hoofdkantoor van de IHEU verhuisde van Utrecht naar Londen (Bert Gasenbeek (red.); International Humanist and Ethical Union 1952-2002; Utrecht 2002, blz. 84-85).

Nederlandse zelfgenoegzaamheid en homoseksualiteit

Gelukkig heeft de Nederlandse humanistische beweging nu een organisatie als Hivos, en heeft de Nederlandse homo/lesbische beweging nu het COC, om mede uit een welbegrepen eigenbelang het wereldwijde belang van vrije en open samenlevingen te behartigen. Maar Nederland als geheel is niet vrij van kneuterigheid, zelfgenoegzaamheid en navelstaarderij.

Zo leeft vrij algemeen de gedachte dat homo's niet meer moeten zeuren nu ze mogen trouwen. Daarbij wordt snel vergeten dat er nog heel veel anti-homoseksueel geweld is in Nederland en zeker in de rest van de wereld. Daarom is het van groot belang dat de VN tot een anti-discriminatiebeleid komt. Als de meeste Nederlandse media de kans missen om te bekijken waar blijkens de debatten en stemmingen de weerstanden zitten en wat daaraan gedaan kan worden dan laat ik die kans zeker niet voorbij gaan. Daarover in mijn volgende blog meer!


Aanvullingen

Op 16 december 2014 was er weer een mediamisser. Alleen de NOS berichtte er over terwijl het om een hele belangrijke uitspraak van de Nederlandse Hoge Raad gaat.
"Delano Felter was in 2010 in Amsterdam lijsttrekker van de Republikeinse Moderne Partij. Hij zei tijdens een lijsttrekkersdebat onder meer dat homo's te dominant werden. "Die mensen met die seksuele afwijkingen moeten gewoon bestreden worden door de hetero's", zei Felter. De partij kwam niet in de gemeenteraad.
Bij het Meldpunt Discriminatie kwamen veel klachten binnen en homobelangenvereniging COC deed aangifte tegen Felter. Het hof oordeelde dat een politicus vrijheid van meningsuiting moet hebben en dat de uitspraken niet bedreigend of intimiderend waren.
De Hoge Raad is het daar niet mee eens. Volgens de raad moet een politicus de ruimte hebben om te kwetsen en te choqueren, maar moet hij voorkomen dat zijn uitspraken kunnen aanzetten tot geweld, discriminatie of onverdraagzaamheid."


Op 11 mei 2015 verscheen een rapport van het Sociaal Cultureel Planbureau en dat leidde tot schijnbaar geheel tegengestelde berichten. De NRC schreef: "Nederland weer homovriendelijker"En nu.nl kopte: "Een derde van Nederlanders ziet liever geen zoenende homo's". Beide koppen blijken waar te zijn maar de eerste indrukken die blijven hangen, lijken tegengesteld...


Op 26 mei 2015 was er weer een mediamisser: de Europese Unie maakt bekend dat er nog dit jaar een Europees plan voor homo/lesbische emancipatie komt. Dat is groot nieuws voor met name die Oost-Europese landen waar nog zwaar gediscrimineerd wordt. De meeste Nederlandse media zien er kennelijk het belang niet van in... Zie hier wie in het Europese Parlement voor en tegen o.a. homo/lesbische gelijkberechtiging stemde. Deze stemming kreeg ook al geen aandacht in de meeste Nederlandse media...

 
Op 24 juni 2015 is de Stichting Media Ombudsman Nederland begonnen met een Mediamonitor die ik zeer kan aanbevelen!


Op 25 juli 2015 weer een mediamisser. De gezaghebbende federale Equal Employment Opportunity Commission in de Verenigde Staten heeft bepaald dat discriminatie op grond van homoseksualiteit een vorm is van discriminatie op grond van geslacht. Je staat aan een man die met een vrouw een relatie heeft wel rechten toe die je niet geeft aan een man die met een man een relatie heeft. Ik heb al eerder betoogd dat dit gunstige gevolgen kan hebben om wereldwijd de discriminatie op grond van homoseksualiteit te bestrijden. Ik ben dit bericht niet in de Nederlandse media tegengekomen...


Op 8 september 2015 besloot het Europees Parlement dat de EU de discriminatie van de homo/lesbische minderheid beter moet aanpakken. Ook dit kreeg vrijwel geen aandacht in de Nederlandse media. Een dubbel voorbeeld van een mediamisser: zowel goed nieuws uit Europa als goed homo/lesbisch nieuws is nog steeds geen nieuws! 


Op 29 september 2015 brachten 12 belangrijke organisaties van de VN een gezamenlijke verklaring uit ter ondersteuning van de mensenrechten van homo/lesbische minderheden wereldwijd. Momenteel discrimineren nog altijd 76 lidstaten van de VN op grond van homoseksualiteit. Welke Nederlandse media besteedden aandacht aan deze voor de vervolgden belangrijke gebeurtenis?


Weer een voorbeeld van goed homo/lesbisch nieuws dat de Nederlandse media niet gehaald heeft: op 27 juni 2016 heeft de Europese Unie overeenstemming bereikt over het bestrijden van discriminatie van de homo/lesbische minderheid in Europa.


Op 30 juni 2017 ging het NOS-journaal weer in de fout toen aandacht werd besteed aan het besluit van de Duitse Bondsdag om het huwelijk open te stellen voor paren van gelijk geslacht. De eerste keer opende het NOS-journaal met het interviewen van een travestiet (!) en werd de indruk gewekt dat het besluit alleen over homomannen ging. Pas in de loop van de dag kwamen mannen- en vrouwenparen in beeld die heel blij waren nu te kunnen trouwen.


Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.